بابا

روزهای کودکیم را یاد دارم...!!!

که چگونه مرا در آغوش خسته است می فشردی...!!!

و دستان پینه بسته ات چگونه تن نازکم را...!!!

روزهای کودکیم را یاد دارم...!!!

که چگونه سخنانت ناتمام بود...!!!

و کلماتت نیمه جان...!!!

بابا صدایت هنوز در گوشم هست...!!!

من فرزند توام بابا...!!!

اگر چه رفته ای...!!!

اما

یادت هرگرز نخواد رفت...!!!

می دانم منتظرند چشمانت، برای دیدارم...!!!

در آخرین پنجشنبه سال زیارت اهل قبور، میتونه تسکین دردهای یک سالمان باشد.

التمـــــاس دعـــــا